od samego początku i koneksja . w ogóle nie występuje. Po pierwsze, sformułowanie Einsteina-Cartana traktuje w sposób równouprawniony dwie podstawowe wielkości zachowane w fizyce mianowicie czteropęd i czterowymiarowy moment pędu (w standardowej grawitacji mamy sprzężenie tylko do tensora energii-pędu). Po drugie, w teorii tej możliwe jest opisanie osobliwych (nieodwracalnych) metryk, które np. znikają w pewnym punkcie. Po trzecie, tylko w tym sformułowaniu można wprowadzić sprzężenie grawitacji i pól o spinie połówkowym (np.w teoriach supergrawitacji, gdzie, jeżeli nie narzucamy równań ruchu, istnieje niezerowe skręcenie). <br><br>&lt;tit&gt;9.2. Rozwiązanie Schwarzschilda &lt;/&gt;<br><br>Najbardziej znanym rozwiązaniem w teorii grawitacji bez stałej kosmologicznej jest z całą