wyłamują się z tej zasady, gdyż ich postać nie zależy od rozpatrywanego układu. Przy pewnej definicji można by więc uważać je za odpowiednik "absolutnej prawdy". Po trzecie, sami fizycy uznający ostatnią prawidłowość przyznają, że teorię względności można by równie dobrze nazywać "teorią absolutności". Próba nobilitowania wszystkich poglądów jako jednakowo dobrych miała natomiast swe precedensy w tekstach <name type="person">Sławomira Mrożka</>. To Mrożkowski bohater, określany mianem <name type="person">Nieśmiertelnego Kretyna</>, w ramach pojętego swoiście egalitaryzmu stanął przed alternatywą: przyjąć, że wszyscy ludzie są głupi albo też uznać, iż wszyscy są genialni. Jego wybór poszedł w kierunku drugiej możliwości. Po jej uznaniu mógł on już uważać wszystkie