cavum dentis&lt;/&gt;), która w kierunku korzenia przechodzi w kanał korzenia zęba (&lt;foreign lang="lat"&gt;canalis radicis dentis&lt;/&gt;), otwierający się na szczycie korzenia jako otwór szczytowy zęba (&lt;foreign lang="lat"&gt;foramen apicis dentis&lt;/&gt;).<br>W zębie rozróżnia się trzy substancje twarde: 1. zębinę (&lt;foreign lang="lat"&gt;dentinum s. substantia eburnea&lt;/&gt;), 2. szkliwo (&lt;foreign lang="lat"&gt;enamelum&lt;/&gt;), 3. cement (&lt;foreign lang="lat"&gt;cementum&lt;/&gt;) oraz dwie tkanki miękkie:<br>1. miazgę zęba &lt;foreign lang="lat"&gt;(pulpa dentis&lt;/&gt;), 2. ozębną &lt;foreign lang="lat"&gt;(periodontium)&lt;/&gt;.<br>Zębina stanowi główną masę zęba i ogranicza jamę zęba w obrębie korony i korzenia oraz kanał korzenia zęba. Zębina jest pokryta w obrębie korony szkliwem, w obrębie korzenia zaś - cementem. W okolicy szyjki wszystkie trzy części zachodzą na siebie. U zwierząt roślinożernych cement (z wyjątkiem