kolorowymi dymami. Wszystko to sprawiało wrażenie miłego rozgardiaszu, ale okazało się, że Hiacynta orientuje się w tym doskonale. Najdziwniejsze było to, co pełniło rolę stołu - olbrzymi, bordowawy grzyb o płaskim kapeluszu.<br>Hiacynta posadziła mnie na grzbiecie Maci, a potem przygotowała dla Smocurka posłanie. Dała mu do wypicia jedną ze swych mikstur i po chwili spłowiały grzebień smoka zaczął odzyskiwać swą naturalną, piękną barwę.<br>- Zaraz poczujesz się lepiej - powiedziała serdecznie. - Teraz zajmiemy się Jargołką.<br>Postawiła na grzybie ogromną złotą miednicę pełną wody. Następnie wyszła do pomieszczenia obok, skąd powróciła z kawałkiem kory.<br>- A to po co? - spytałam podejrzliwie.- Zaraz, złociutka, zaraz.<br>Hiacynta