słyszał, jak mówi coś do swego kierowcy. Rozległ się tępy odgłos, świadczący, że wystrzelono flarę dymną. Głos Gaarba powrócił:<br>- Pozdrawiamy ich... dym zwiało trochę w ich stronę... zaraz się rozpłynie... Jarg... co tam? Co! Jak to... Hej! Wy, tam!<br> &lt;page nr=100&gt; Krzyk jego wypełnił naraz całą kabinę i urwał się. Rohan rozróżniał milknące odgłosy motorów, które ucichły, słychać było biegnące kroki, jakieś niewyraźne, odległością tłumione nawoływania, jeden i drugi okrzyk, potem zaległa cisza.<br>- Halo! Gaarb! Gaarb! - powtarzał zdrętwiałymi wargami. Kroki na piasku zbliżały się, w głośniku zaskrzypiało.<br>- Rohan! - rozległ się zmieniony, zdyszany głos Gaarba. - Rohan! To samo co z Kertelenem! Bezprzytomni, nie poznają