Starzyńskiego&lt;/&gt;<br><br>Jako pierwszy, po zwykłych czynnościach wstępnych, zabrał głos Władysław Studnicki, podtrzymując zarzuty postawione w broszurze Starzyńskiemu, zajmującemu najpierw stanowisko wiceministra skarbu, a potem prezydenta stolicy. Oskarżył go, że jako wiceminister przejawiał dużą zachłanność na pieniądze, a sprawa, jaką wytoczył przed laty o zniesławienie na tle odmowy udzielenia koncesji drożdżowej, mimo iż została przez niego wygrana, pozostawiła z wielu względów "nieprzyjemny osad". Chociaż zapadł prawomocny wyrok - nie ma on autorytetu moralnego.<br>Jeden z obrońców Studnickiego, Wacław Szumański, nie omieszkał przywołać jeszcze innego procesu wytoczonego przez Starzyńskiego majorowi Juliuszowi Leskiemu, który twierdził między -innymi, że jego przeciwnik posiadał w NBP konto, na którym