żadnej zapowiedzi spadła niespodziewanie i zaraz wszystko kręci się wokół Bogny, babka niańczy ją jak niemowlaka, uprzedza życzenia, wysmaża, wypieka, podtyka. Przychodzi stary leśniczy z jeszcze starszym pasiecznikiem pamiętający Bognę od zawsze, przynoszą gościńce: suszone borowiki, miód, pierwsze żurawiny z Bobrowego Uroczyska. Nawet Płowy, objawiając przyjaźń Ulce na prędce i mimochodem, przeniósł swoje nadzieje na Bognę i jej nie odstępuje, chociaż Bogna przemieszcza się wyłącznie z domu nad brzeg jeziora i z powrotem i ani jej w głowie wędrówki po lesie gdzie w dusznym zapachu prażonej w słońcu żywicy, rzucają się na człowieka i zwierza końskie gzy, ślepaki, niedobitki komarów, meszka