z ładunku bomb tak samo, jak to czynią wystraszone sępy z zawartością swych żołądków. Zrywając szyki, bombowce zaczęły uciekać jak furiaty. Niektóre w stronę Francji, inne na oślep w stronę Irlandii. I chociaż w następnej chwili Messerschmitty z góry przyszły z pomocą, by odegnać diabelne Hurricany i - odegnały Hurricany, żadna moc nie zdołałaby już zatrzymać wszczętej paniki bombowców. Panika była ogólna i niepohamowana. Wielka wyprawa Luftwaffe rozpadła się w bezwładne części jak ciało trędowatego.<br><br>Dokonała tego nie tylko brawura osiemnastu Hurricanów atakujących bezpośrednio bombowce, lecz przede wszystkim owych sześciu myśliwców Paszkiewicza i Henneberga, którzy przez kilkadziesiąt sekund - decydujących dla bitwy sekund