I. Stewart, 1990). Nie miała ona jeszcze większego znaczenia praktycznego, ale zapoczątkowała rozwój metod prognozy pogody odmiennych od dotychczas stosowanych wyłącznie metod synoptycznych.<br> Stały i szybki postęp w rozwoju zastosowań modeli matematycznych do prognoz pogody obserwuje się od początku lat pięćdziesiątych. Rozwój tych metod uwarunkowały postępy dokonane w zakresie matematycznego modelowania atmosfery oraz konstrukcja coraz sprawniejszych maszyn liczących.<br> U podstaw tych metod leży zawsze układ równań opisujących zmiany atmosfery w czasie. Uwzględniają one zazwyczaj stosunki termiczno-wilgotnościowe powietrza, zachmurzenie i opady atmosferyczne, parowanie z podłoża, a także mechanizmy przenoszenia momentu pędu, wilgotności i energii.<br> Model matematyczny ma prezentować zmiany atmosfery w