konsekwencja każdej dezintegracji. Ośrodki bowiem planują problematykę badawczą, według własnych możliwości, a nie według społecznych potrzeb. Jest to z pewnością jedna z głównych przyczyn nienadążania pedagogiki za rozwojem społecznym i potrzebami jakie on rodzi. Nagminnie w naszym życiu pojawiają się sytuacje, kiedy wyłaniają się nowe prądy, idee, tendencje czy wręcz "mody", podyktowane zresztą zwykle istotnymi bolączkami lub potrzebami społecznymi, na które pedagogika nasza nie jest wystarczająco przygotowana. Problem pracy z uczniem uzdolnionym jest tego jaskrawym przykładem. W konsekwencji braku badawczo zweryfikowanych rozwiązań podejmuje się decyzje doraźne, z których potem trzeba się nie bez szkody wycofać, ale znowu bardziej pod wpływem samego