spotkały <br>szczególne odwiedziny. <br><br>Ta sama Anielcia, która przyszyła Wickowi kołnierz, <br>zjawiła się w izbie, dziwnie uroczysta i ceremonialna, <br>i zaraz po pierwszych słowach powitania oświadczyła: <br><br><br>- Uchwaliłyśmy w stowarzyszeniu, że odtąd codziennie <br>inna będzie przychodziła ci pomagać. Bardzo nam przykro, <br>że dotychczas tego nie zrobiłyśmy. To doprawdy <br>wstyd, że pozwoliłyśmy ci mordować się tak długo <br>samej! <br><br>Adela patrzyła na nią osłupiała. <br><br>- W jakim stowarzyszeniu?! - zapytała. <br><br>- My należymy teraz wszystkie do jednego stowarzyszenia - objaśniła <br>tym samym uroczystym tonem Anielcia. - To stowarzyszenie <br>nazywa się Liga Przyjaźni! <br><br>A potem dodała jeszcze, dziwnie płynnie i potoczyście, <br>jak gdyby czytała z książki: <br><br>- Wszyscy, którzy należą do Ligi