dna mórz jurajskich, i częste w kredzie Pycnodonte.<br>Strategię "góry lodowej" zanurzonej w błocie zastosowały we wczesnym kambrze czułkowce Eldonioidea. Ich stosunkowo duże dyskowate szkielety znane są poczynając od drugiej połowy wczesnego kambru (botoma). Występują niekiedy masowo, np. Velumbrella w środkowokambryjskich piaskowcach Brzechowa w Górach S´ więtokrzyskich czy Eldonia w mułowcach Chengjiang (ryc. 7.14). Dobrze poznana została ich budowa wewnętrzna i to pozwoliło na określenie ich pokrewieństw.<br>Charakterystycznymi i częstymi skamieniałościami syluru i dewonu są pierścieniowane kalcytowe skorupki swobodnie leżących na osadzie tentakulitów. Miały zapewne swoje ewolucyjne korzenie w cementujących się do podłoża przypuszczalnych czułkowcach kornulitach. Ewolucyjna droga tentakulitów była