Dał się wieść policjantowi ku szeroko otwartej ratuszowej bramie. Tyle że nie przestawał sumitować się pokornie a labidzić a naiwność swoją i nieświadomość uporczywie tłumaczyć...<br>Ale brzuchaty mąż w filcowej czapie był niewzruszony w swej urzędowej czynności. Wiódł chłopa szerokimi schodami na piętro gmachu. Do samego pana Lubowiedzkiego, naczelnika policji municypalnej.<br>Dygnitarz, znany z surowości, wysłuchał krótkiej relacji o tym, jak to Wawrzon Dąbek z Kawęczyna ujęty został przed ratuszem, gdy wobec licznych przechodniów wykrzykiwał głośno słowa zawierające w sobie złośliwe obrażenie nazwiska pana prezydenta miasta -- czym dopuścił się wykroczenia ciężkiego przeciw porządkowi publicznemu. Na próżno chłop dwukrotnie naczelnikowskie obłapiał kolana