deszcz! Idź wolniej i śnij się tym kwiatom...<br>Deszcz zrywamy! O, dłuż się, poranku czerwcowy!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;WÓŁ WIOSNOWATY&lt;/&gt;<br><br>Pierwszy upał wiosenny, skrząc się po murawach,<br>Ślepi szyby w chałupach i wodę we stawach.<br>Muchy ruchem celowym - a bez celu krążą.<br>W jeden powój miłosny dwie łątki się wiążą.<br>Świerszcz wzniósł nogę - na baczność, a drugą -<br> w sen dłuży...<br>Gardziel kwiatu drobnego zachłysnął bąk duży -<br>Tylko wół, co tej wiosny czad chłonie morderczy -<br>Jak rogata mogiła, w pustkowiu pól sterczy!<br><br>Źle mu! Przemęczył żebra, przepracował płuca!<br>Pole w ślepiach kołuje... Mrok do łba się rzuca...<br>Nigdy dotąd nie tracił ziemi pod kopytem...<br>Stracił teraz