i gumowego kotka. Gdy mu to dałem, widziałem, jak bardzo jest szczęśliwy. Nie pozwolił sobie odebrać tych zabawek ani na chwilę. Pewnego dnia wyciągnął się na plecach i począł dziwnym wzrokiem patrzeć na sufit. Zdawało mi się, że chce coś powiedzieć, że odzyskał na moment przytomność, ale nagle obrócił się na bok, począł kurczyć pod siebie nogi i kulić na piersiach ręce, głowę opuścił w ramiona i po chwili już nie żył. W mocno zaciśniętych rękach trzymał grzechotkę i gumowego kotka. Nie można było mu rozewrzeć palców, trzeba było pochować go z tymi zabawkami.<br>Minęła jesień, nadeszły pierwsze dni zimowe. Spadł śnieg