telefon w końcu przestaje dzwonić, znowu oddycha z ulgą, choć jednocześnie z poczuciem, że znów nie wykorzysta jakiejś możliwości, zaprzepaści kolejną szansę, szansę na co? Pewnie i tak nie miał żadnej szansy, pewnie i tak nic by się nie zmieniło, pewnie już nigdy nic się nie zmieni, będzie rozpieprzać to, na co pracuje w pocie czoła, będzie pracować w pocie czoła na to, co zaraz rozpieprzy, będzie tyrać na kolejną szansę, szansę na co? już nawet nie pamięta, o co mu chodziło, o nic mu nie chodzi, niech wszyscy się odpierdolą, ma prawo robić co chce ze swoim życiem, chodzi mu tylko