się przyrządzaniem lekarstw. Już w połowie XIX wieku starannie odróżniano aptekarzy od farmaceutów. Niektórzy jedynie farmaceuci, na podstawie złożonego egzaminu, mieli przyznany "stopień aptekarza".<br>Do stanu farmaceutów dopuszczane były w połowie XIX wieku osoby jedynie wyznania chrześcijańskiego. Z dzisiejszego punktu widzenia była to wyraźna dyskryminacja, mająca u podłoża podział obywateli na lepszych i gorszych stosownie do wyznania religijnego. Niepokojące, że takie kryterium nie należy bezpowrotnie do przeszłości. Słuszne natomiast było ograniczenie aptekarzy do posiadania wyłącznie jednej apteki. Słuszne, bo pozwalało to koncentrować uwagę - jak sądzę - bardziej na problemach pacjentów niż na zyskach. Taka jest bowiem ludzka natura, ze w miarę wzbogacania się