to przedstawiono...<br> A wiesz... - zawahała się - wiesz, co wtedy pomyślałam?<br> Twoja wola.<br> Chcesz umrzeć, to umieraj...<br> Tak pomyślałam, Krzyś - i schwyciła mnie za ręce.<br> - Dziękuję, że mi to mówisz - rzekłem.<br> - Inaczej nie mogłaś pomyśleć...<br> Bo to ty jesteś prawdziwa, czego o twoim mężu nie można było<br>powiedzieć... - uśmiechnąłem się.<br> I na oczach tworkowskiego tłumu bezwstydnie pocałowaliśmy się na<br>ławce.<br> Wszyscy widzieli, nic nie rozumieli, jak to zwykle nie tylko w<br>Tworkach bywa.<br> Wkrótce pokazał się w ogrodzie nasz pielęgniarz, dając znaki, że<br>pora kończyć odwiedziny