niższych temperatur powietrza na większych wysokościach. Prawidłowość tę modyfikują lokalne warunki topograficzne. Radiacyjny czynnik ablacji nie ulega zasadniczym zmianom wraz z wysokością (istnieją wyjątki związane z zachmurzeniem), a kąt padania promieni słonecznych (czyli ekspozycja lodowca) jest decydujący. Dobrym przykładem znaczenia zacienienia jest zlodowacenie gór Torngate (północny Labrador). Istnieje ono głównie na skutek północno-wschodniej ekspozycji tych niewielkich lodowców karowych i ich znacznego zacienienia przez tylne ściany cyrków (Rogerson, 1986). Lodowiec Superguksoak, zacieniony ścianą wysokości względnej ok. 600 m, miał w latach 1981 - 1983 linię równowagi najniżej (910 m n.p.m.) położoną spośród wszystkich lodowców oraz stosunkowo najkorzystniejszy bilans masy. Pobliski lodowiec