pół roku nie ma, jak chodziły. - Milczenie uzupełniło brakujące słowo: partyzanty.<br>Z ulgą przyjął trzaśnięcie drzwi i zapadł z powrotem w sen.<br>Ile razy potem w ciągu dnia pochwalał wspaniałą decyzję ucieczki na &lt;page nr=497&gt; powietrze! Łaził po leśnych duktach, leżał pod sosnami omiatającymi niebo i wspominał własną dziecinną teorię powstawania wiatru na skutek ruchu drzew.<br>- Popatrz - tłumaczył ongiś matce wachlując ją rozpostartym "Płomyczkiem" - jest wiatr, a co dopiero, jak machnie ogromne drzewo: ono robi duży wiatr i ten wiatr gnie drugie drzewo, to robi jeszcze większy wiatr, a jak już się gną wszystkie drzewa, to jest wichura...<br>Teoria obejmowała również przyczynę początkową owego