Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
dostał na SGGW, to może na tę jej wymarzoną polibudę. Nakłamię. Zobaczysz, jak się ucieszy, jeszcze pochwali.
- Nauczyłeś się dobrze kłamać i kręcić. To smutne.
- Bywa, że nie sposób inaczej. Najważniejszy jest spokój mamy. Wiesz, jak ona reaguje. Jak przeżywa byle drobiazg.
Machinalnie zdjęła ze sznura prześcieradło, złożyła je bez naciągania, byle jak, aby szybciej. Sadze po spalonych gazetkach fruwały nad paleniskiem. Zmusiła się do wysiłku, uniosła ramiona po poszwę. Zgnieciona, posklejana, wrośnięta w sznur. To nic, naciągniemy z Tośkiem. Składała pościel na odrapanym stołku, wytartym jakąś porzuconą szmatą. Spieszyła się, jakby od tego zależało życie wnuka. Czyjeś kroki rozległy się
dostał na SGGW, to może na tę jej wymarzoną polibudę. Nakłamię. Zobaczysz, jak się ucieszy, jeszcze pochwali.<br>- Nauczyłeś się dobrze kłamać i kręcić. To smutne.<br>- Bywa, że nie sposób inaczej. Najważniejszy jest spokój mamy. Wiesz, jak ona reaguje. Jak przeżywa byle drobiazg.<br>Machinalnie zdjęła ze sznura prześcieradło, złożyła je bez naciągania, byle jak, aby szybciej. Sadze po spalonych gazetkach fruwały nad paleniskiem. Zmusiła się do wysiłku, uniosła ramiona po poszwę. Zgnieciona, posklejana, wrośnięta w sznur. To nic, naciągniemy z Tośkiem. Składała pościel na odrapanym stołku, wytartym jakąś porzuconą szmatą. Spieszyła się, jakby od tego zależało życie wnuka. Czyjeś kroki rozległy się
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego