Biskup Gerold, opat Konrad i sam Helmold z pomocą towarzyszącej im zapewne służby rozebrali całe to ogrodzenie w ciągu niewielu godzin. Widać z tego, że palisada służyła celom magiczno-kultowym, a nie wojskowym. Wytyczała ona zasięg przestrzeni świętej, na której obowiązywał mir. Podobnym celom służyły leszczynowe lub olchowe paliki z naciągniętym miedzy innymi sznurem w miejscach, gdzie zbierały się skromne saskie godingi.<br>O pogańskich obrzędach poprzedzających obrady wiecu informuje także relacja Herborda dotycząca Pyrzyczan oraz Vita Lebuini antiqua. Nazwę Pyrzyczan wymienił już Geograf bawarski, w którym przypisano im aż 70 lokalnych ośrodków (civitates). W czerwcu 1124 r., gdy dotarła tam wyprawa