metody określania ilości białka enzymatycznego: metoda jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR) wykorzystująca oddziaływanie jonów 19F z centrum aktywnym enzymu i metody immunochemiczne polegające na użyciu przeciwciał specyficznych względem białka enzymatycznego.<br><br>&lt;tit&gt;2.7.2. Katalaza&lt;/&gt;<br><br>Oznaczenie aktywności katalazy polega na pomiarze szybkości rozkładu przez nią substratu - nadtlenku wodoru. Nadtlenek wodoru absorbuje promieniowanie nadfioletowe, można więc łatwo śledzić spadek pochłaniania promieniowania przez roztwór zawierający nadtlenek wodoru, wywołany wprowadzeniem do kuwety spektrofotometrycznej katalazy (p. 4.9).<br><br>&lt;tit&gt;2.7.3. Peroksydaqza glutanionowa&lt;/&gt;<br><br>Aktywność tego enzymu może być oznaczana metodą bezpośrednią lub pośrednią. Metoda bezpośrednia polega na inkubacji próbki zawierającej enzym ze zredukowanym glutationem (GSH) i nadtlenkiem