Pisał wówczas, że - mimo wszystko - zmiany w sytuacji oczekiwać można w trzech przypadkach: 1) umocnienia współdziałania Anglosasów i &lt;q&gt;przywrócenia równowagi sił w stosunkach ze Wschodem&lt;/&gt;; 2) udanej inwazji wojsk obu mocarstw na kontynent europejski; 3) osłabienia &lt;name type="place"&gt;Związku Radzieckiego&lt;/&gt;. Rozpatrując ten trzeci czynnik, przestrzegał przed nadmiernym optymizmem, ale równocześnie nie ukrywał nadziei, że osłabiony wysiłkiem wojennym &lt;name type="place"&gt;Związek Radziecki&lt;/&gt; będzie musiał uzależnić się gospodarczo od &lt;name type="place"&gt;Zachodu&lt;/&gt;.<br>Uspokajając delegata rządu i przywódców czterech stronnictw, premier na posiedzeniach &lt;name type="org"&gt;Rady Ministrów&lt;/&gt; przemawiał jednak w innym tonie. I tak na przykład 2 marca mówił, że "&lt;q&gt;opinia polska pozostaje w zasadniczym błędzie co do wytycznych polityki &lt;name type="place"&gt;Stanów Zjednoczonych