znalazły się od przejęcia władzy). Władze w Damaszku zarzekały się, że stawiane im zarzuty popierania terroru czy ingerencji w sprawy libańskie są bezpodstawne. Mówiły nawet, że zamachy stanowiły antysyryjską prowokację. Słowa jednak niewiele znaczyły. Dopiero likwidacja gniazda rebeliantów irackich na północy Syrii i obietnica wycofania się z Libanu wnoszą promień nadziei. <br><br>&lt;tit1&gt;Promień nadziei&lt;/&gt;<br>Jeśli Damaszek pójdzie tą drogą, może przyczynić się do stabilizacji Iraku oraz umocnić przesłanki, na których opierają się oczekiwane rokowania izraelsko-palestyńskie. Tym bardziej że choć w latach 90. Damaszek z chłodną rezerwą, czasem nawet wrogo odnosił się do prób rozwiązania tego konfliktu, obecnie publicznie popiera wysiłki podejmowane