jasności dnia wydawała się nieprzenikniona, zszarzała najpierw, a potem pojaśniała. Kalias ujrzał, że Sotion usiadł na desce. Przywołał ich skinieniem. Przysunęli się obydwaj i usiedli po bokach.<br>- No cóż, chłopcy, musimy pomyśleć o wydostaniu się stąd - powiedział cicho.<br>Kaliasowi zdawało się, że po twarzy starca przemknął uśmiech. Serce chłopca zabiło nadzieją.<br>- Verres ma przybyć tu za trzy, cztery dni, to zrozumiałem z rozmowy żołnierzy. Ten niewolnik, co pochylał się nade mną, to mój towarzysz z czasów walk o wolność Sycylii. Poznał mnie. Obiecał pomoc. Ręce macie wolne?<br>- Tak.<br>- Poszukajcie wody. W takich jaskiniach często sączy się ze ścian. Trzeba obmyć nasze