rzecznik prasowy Komisji Europejskiej, był zaufanym człowiekiem poprzedniego przewodniczącego KE Jacquesa Santera i jednym z najbardziej wpływowych brukselskich urzędników. Dał się już poznać jako wytrawny negocjator podczas poprzedniego procesu rozszerzenia UE. W latach 1992-1995 był odpowiedzialny z ramienia Komisji Europejskiej za przebieg rokowań w sprawie członkostwa ze Szwecją. Jego najsilniejszą bronią jest perfekcyjna znajomość europejskiego ustawodawstwa.<br>Podstawą reorganizacji komórki podlegającej Verheugenowi była skomplikowana fuzja Grupy Zadaniowej ds. Rozszerzenia z Dyrekcją Generalną IA, zajmującą się strategią przedczłonkowską i funduszami pomocowymi. W ten sposób powstała Dyrekcja Generalna ds. Rozszerzenia, która oprócz negocjacji dodatkowo nadzoruje strategię przedakcesyjną, fundusz PHARE i realizację postanowień Układu