Ma się rozumieć, same fakty z życia Havla znane były z grubsza Zachodowi - nie wspominam nawet o Polsce - już przed rokiem 1989, głównie skutkiem rozgłosu, jaki wywoływały jego kolejne procesy i wyroki. Dopiero jednak Zaoczne przesłuchanie uświadamia, jak bardzo życie to stało zawsze pod znakiem paradoksu, i to już od najwcześniejszych lat. Urodzony w roku 1936 w rodzinie zamożnego przedsiębiorcy budowlanego, dwunastoletni Havel musiał - jako syn wroga klasowego - pogodzić się z rolą odtrącanego wyrzutka społeczeństwa. O studiach wyższych w latach późniejszych nie było mowy: dorywcza praca w charakterze laboranta i dwuletnia służba wojskowa były wszystkim, co komunistyczne państwo miało mu do zaoferowania