praktykowane przez romantyków znajdzie później jeszcze bardziej radykalnych kontynuatorów jak Rimbaud ("dereglement de tous les sens" - rozregulowanie wszystkich zmysłów jako źródło wizjonerskiej poezji) i wreszcie nad realiści, dla których hamulce narzucone jednostce przez społeczeństwo stanowią główną przeszkodę w rozwoju twórczej wyobraźni.<br> Z drugiej strony od czasów Balzaka powieść realistyczna i naturalistyczna budzi niepokój ludzi Kościoła, którzy widzą w niej źródło zgorszenia dla czytelników zarzucanych drastycznymi scenami z życia półświatka czy z wielkomiejskich rynsztoków. Powieściopisarze natomiast sądzą, że obowiązkiem ich jest "powiedzieć wszystko", że autor jak uczony przyrodnik badający witriol i cukier winien opisywać "zwierzę ludzkie" i jego wynaturzenia nie &lt;page nr=4&gt; licząc się