się wziętym producentem.<br>"To w Nowym Jorku rock uwierzył, że może być sztuką - w całej pełni, bez granic. [...] Ponury, mroczny wizerunek Velvet Underground znaczył tyle, że kultura rockowa z nagłym przyśpieszeniem weszła w wiek dojrzały. Teksty Lou Reeda były chłodne, realistyczne, bezlitosne -jak strzępy nagiej, kłopotliwej prawdy, którą psychodeliczny sen neutralizował kolorowymi pigułkami radości" - napisał Gino Castaldo.<br>Velvet Underground symbolizowali ciemną stronę upojonej własną wolnością, często bezmyślnej lub naiwnej amerykańskiej sceny rockowej lat sześćdziesiątych. Płyta została odrzucona przez pokolenie Woodstock i potrzeba było niemal 10 lat, by nowatorskie brzmienie i teksty przyjęte zostały jako norma i wzór przez muzyków nowej fali