Seir, czyli na wyżynie "kosmatej'', "obrośniętej drzewami'', i stał się władcą krainy zwanej Edomem. Zajmował się on głównie łowami w dzikich ostępach górskich, ale uprawiał też rozbój, jeżeli nadarzyła się po temu okazja. Nie przyniosło mu to oczywiście dobrej sławy wśród osiadłych w dolinach Kananejczyków.<br>Zasłyszane wiadomości nie wróżyły Jakubowi nic dobrego, toteż serce ścisnęło mu się z przestrachu. Nie miał przecież czystego sumienia i sądził, że brat nie zapomniał mu krzywd doznanych przed dwudziestu laty. Jakub wysłał doń poselstwo z prośbą o przebaczenie, a gdy wysłańcy wrócili i dali mu znać, iż Ezaw biegnie na jego spotkanie z oddziałem uzbrojonych wojowników