historii... jej nawarstwienia... wulkaniczne. Tak, tak... wulkaniczne. <br>- Uśmiechnął się frasobliwie. <br>- Dopiero dziś można o tym mówić i pisać... <br>- I potrząsnął głową, że tyle, że to już wszystko. <br>Patrzy Hans na umilkłego i czuje swój uśmiech wymuszony. "Ostrożny klecha, mimo listu. Jeszcze dziś boi się niedawnej przeszłości. Widać, że te "wulkany" nie całkiem wygasły". I naraz poczuł, że plebania zalatuje chłopską fajką. Sutanna plebana wydała mu się wyświechtana. "Kresy Cesarstwa... tu epopeja na pergaminie zalatującym kapustą". <br>Staruszek zdjął okulary. Patrzy na Hansa uważnie, okiem szarym jak znak popielcowy. <br>- Przyjechał pan tu jako historyk... czy też trochę jako pielgrzym? <br>- Jako historyk - uściślił Hans. A