trwało to krótko. Myślała - "Nie wypuszczę go do końca wojny. Jeżeli go wypuszczę, zginie tylko po to, żeby zrobić na złość..."<br>W tym sensie nie zrobił jej na złość. Przeżył wojnę. Wyrósł na niewysokiego, krótkowzrocznego mężczyznę. Nazywał się Władysław Gruszecki. Jego biografia była skomponowana w sposób wyrafinowany i elegancki, lecz nie całkiem przekonywający. Należał do ludzi, którzy nie znali umiaru. Może w dzieciństwie przyswoił sobie zbyt wielką umiejętność przeżywania kilku egzystencji równocześnie i zasmakował w tym procederze. Nie potrafił się już rozstać z wielością swych istnień. Ojciec Władysława Gruszeckiego był zarówno dentystą jak i stolarzem. Stomatolog, &lt;page nr=54&gt; uprawiający stolarskie hobby, tak to ujmował