jego chlebem powszednim i zapewne, gdyby nie było w "Pacyfiku" dziewcząt, to i Grela nie pracowałby tutaj. Nie ocierać się o sukienki, nie dotykać piersi, nie szczypać, nie czuć na sobie dziewczęcych spojrzeń, nie głaskać pulchnych rąk gospodyni Dory, nie nachylać się z bloczkiem ku pannie Michalinie to byłoby okropne, nie do pomyślenia. Już tam Pan Bóg wiedział, jak urządzić świat i jak osłodzić Greli życie. Dobrze było Greli w "Pacyfiku", kochał wszystkie kobiety bez wyjątku, kochał je razem z kośćmi i ciałem, z ich łzami i śmiechem. I nie miał wielkich wymagań: uszczypnąć, pogłaskać, powiedzieć dwuznaczne słówko - tylko tyle. A za to