tomach opowieści biograficznych (1934-1939). Sądzę, że właśnie polityczne, filozoficzne problemy &lt;page nr=50&gt;, które Berent dostrzegł w ruchu rewolucyjnym 1905 r. przedstawił po latach w szkicach o historii przełomu XVIII i XIX w. Otóż wydaje mi się, że sprawa, o której mówił pan Andrzej, jest w nich rozstrzygnięta absolutnie jednoznacznie. A mianowicie: nie ma mowy, by w jakimkolwiek sformułowaniu Berent pochwalał klerkizm jako postawę wobec historii. A więc, by w jakimkolwiek momencie zagrażała mu sytuacja, której konsekwencją mógłby być - jak pan to powiedział - pakt z diabłem.&lt;/&gt;<br>&lt;hi&gt;AW&lt;/hi&gt;: &lt;who5&gt;O pakcie z diabłem mówiłem w przypadku tej rewolucji wartości, która aprobowana jest w tekście o Nietzschem.&lt;/&gt;<br>&lt;hi&gt;WB