zły i brzydki"). Eastwood cedził każde słowo, grał powoli, do granic wytrzymałości widza (krytycy naśmiewali się, że paręnaście minut wychodził z dyliżansu). Stworzył typ posępnego samotnego mściciela. Jego intencje nie były przy tym wcale tak szlachetne, jak w klasycznym westernie: chciał przede wszystkim zdobyć pieniądze i odzyskać spokój. Był brutalny nie mniej niż przeciwnicy, z którymi miał do czynienia, a często nawet bardziej. Jednocześnie znał wagę takich pojęć jak lojalność i potrafił oddzielić dobro od zła.<br><br>W podobnej manierze zagrał potem "Brudnego" Harry'ego Callahana - jednego z najbardziej wyrazistych policjantów w dziejach kina. Po okresie młodzieżowych buntów Ameryka znów zaczynała cenić tradycyjny kanon wartości