Póki tych futer nie upłynnią gdzieś po kryjomu. Albo wpadnie na jakiś inny pomysł, w każdym razie trzeba...<br>Tymczasem Jurek, który pomknął na miejsce włamania i rabunku, gdzie rozpaczała matka Racheli kiwając się i zawodząc wśród rozgardiaszu, przybiegł zdyszany z powrotem przynosząc skrawek czarnej foczej skórki. Znalazł ją na ścieżce nie opodal ziemianki Racheli.<br>Był to odcięty kawałek futra.<br>Natychmiast poszli w tamto miejsce. Dalej na ścieżce ujrzeli drugi strzęp futra, ciachniętego nożem. I tak co kilka kroków znajdowali strzęp za strzępem, trop ten zawiódł ich w step, gdzie czekał wzgórek z pociętych brajtszwanców. Wetknięto weń kartkę, którą Samowałow podniósł do oczu