Którym Herakles nawet nie podoła,<br>Zabrakło nam siły groźnego ramienia<br>Wodza naszego, Spartaka - sokoła.<br> Kalias poruszył się i jęknął. Pasterz siedzący obok niego pochylił się i spojrzał w jego twarz. Chłopiec miał przymknięte powieki, spod ciemnych rzęs, które rzucały czarny cień, płynęły wielkie łzy. Czy chłopiec płacze przez sen? Pasterz nie śmiał odezwać się do niego. Sotion śpiewał dalej:<br> Dziś krzyżowani i w kajdany skuci<br>Za świętą sprawę giną ziemi syny,<br>Pieśń tylko wolna dla przyszłości rzuci<br>Ziarna nadziei i Spartaka czyny.<br> Sotion podniósł głowę, zapatrzył się na wschód, gdzie nad górami różowe blaski rozpinała Jutrzenka. <br><br> Wieki przeminą, Kapitolu mury<br>Trawa porośnie