i rzuca na prawo. Lokaje cały czas nie zwracając żadnej uwagi przygotowują nakrycia<br> OJCIEC<br>Pomału. Pomału. Kabotyn - tkliwok - rozczulnik.<br> Edgar stoi nieruchomo, wpatrzony w ziemię<br>Pamiętaj o innym życiu. Innym - dobrze to powiedziałeś. Przenieś się na Marsa albo na planetę Antaresa, jak nie potrafisz tutaj. Goście przyjdą, rozumiesz? Żebyś mnie nie śmiał kompromitować twymi zdechłymi minami! Pamiętaj!<br> Słychać granie bez sensu na harmonii z prawej strony<br>O, idą już.<br> do Edgara<br>Głowa do góry. Ani jednej łezki!<br> TADZIO<br>Ale pan kapitan to jest cudowny. Jak zły czarnoksiężnik.<br> OJCIEC<br> wzruszony<br>Mów do mnie: dziadku. Znalazł się przecież ktoś, który uznaje moje metody.<br> Gładzi