pacjenta. Kiernacki siedział wsparty o poduszkę i przykryty do pasa, ale zamiast szpitalnej piżamy miał rozpiętą koszulę, spod której wyglądała włochata pierś.<br>Uśmiechał się do niej dyskretnie.<br>- To... nie zawał? - upewniła się. - Zrobili ci EKG?<br>- Nie ma lekko - udał zmartwionego. - Trzeba będzie służyć dalej.<br>- Ten pan - wtrącił sierżant, oddając legitymację - nie chciał z nami rozmawiać. Plótł jakieś banialuki o jeńcach wojennych. Przykro mi, ale chyba będziemy musieli zbadać mu krew na obecność narkotyków. Bo alkoholu od niego nie czuć.<br>- O właśnie - ożywił się Kiernacki. - O tym zapomniałem. Jestem ćpunem, pani porucznik. Niech pani to powie generałowi. Zdemobilizuje mnie i będę mógł