Czterech Wiatrów wsiedliśmy do tramwaju, który <br>miał zawieźć nas do fabryki. Ponieważ dla wszystkich <br>nie wystarczyło miejsca, pan Kleks przy pomocy swojej powiększającej <br>pompki rozszerzył tramwaj o sześć brakujących siedzeń, <br>dzięki czemu jechaliśmy bardzo wygodnie. Droga początkowo <br>prowadziła przez miasto, po pewnym zaś czasie wydostaliśmy <br>się na brzeg rzeki i niebawem wjechaliśmy na samogrający <br>most. Jak nam objaśnił pan Kleks, ciężar tramwaju <br>wprawił w ruch maszynerię mostu, dzięki czemu z ukrytych <br>w nim trąbek popłynęły dźwięki marsza ołowianych <br>żołnierzy. Po drugiej stronie rzeki rozrzucone było prześliczne, <br>schludne miasteczko. Były to domki robotników zatrudnionych <br>w fabryce. Sama fabryka ukazała się naszym oczom