Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
klasykami nazwie sporem „o kształty, to jest o powierzchnię". Nie podąży też śladem romantyków; „twój mię ogień zanadto rozżarzył" – wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz – w pełni świadomie – drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.
Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji
Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji
klasykami nazwie sporem „o kształty, to jest o powierzchnię". Nie podąży też śladem romantyków; „twój mię ogień zanadto rozżarzył" – wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz – w pełni świadomie – drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.<br> Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji
