rzucił za swym życiem. <br>- Lee umarł. <br>- Ach. <br>Jakoś złagodniał. Uleciała zeń dzikość bezwzględnego drapieżcy. <br>- Tak nie można. Co bogowie zabierają, tego człowiek nie zatrzyma; co bogowie dają, trzeba brać. <br>- Odpierdol się. <br>- Życie jest życiem, jakiekolwiek by było. Każdy moment jest tyle samo wart. Bezczynność to śmierć. <br>Wreszcie oprzytomniała. Spojrzała na niego. <br>- A tobie co się stało? Już nie wszystko ci jedno? Do czego ty mnie przekonujesz? <br>Gestem przejętym od ojców, którzy przejęli go od swoich ojców, a ci od swoich, i tak aż po niepamięć pramacierzy - wskazał zapadającą za horyzont, bladą kulę słońca.<br>- Czy widzisz piękno tej chwili? Czyż nie jest ono