Typ tekstu: Książka
Autor: Kofta Krystyna
Tytuł: Wióry
Rok: 1996
teraz
też już ma gości, w dwóch pokojach, a oni
wszyscy mieszkają w kuchni, jeden na drugim, ona,
mąż, Kaśińka, Bacha i ta nienormalna,
co nigdy nie wychodzi z domu, była w Zakładzie,
ale ją do domu przysłali, bo nie ma miejsc, też ma
krzyż pański ta Blokowa, ale taka niegodziwa
kobieta, może ją Bóg pokarał, takie dziecko
mieć, nie życzę wrogowi, co to za umęczenie,
jak się tam do niej wejdzie, to czasem widać tę dziewczynkę,
stale wygląda jak dziewczynka, a musi już
mieć przeszło dwadzieścia lat, wiecznie uśmiechnięta,
nie wie, co dookoła niej się dzieje, stale papierki
drze, zawsze
teraz <br>też już ma gości, w dwóch pokojach, a oni <br>wszyscy mieszkają w kuchni, jeden na drugim, ona, <br>mąż, Kaśińka, Bacha i ta nienormalna, <br>co nigdy nie wychodzi z domu, była w Zakładzie, <br>ale ją do domu przysłali, bo nie ma miejsc, też ma <br>krzyż pański ta Blokowa, ale taka niegodziwa <br>kobieta, może ją Bóg pokarał, takie dziecko <br>mieć, nie życzę wrogowi, co to za umęczenie, <br>jak się tam do niej wejdzie, to czasem widać tę dziewczynkę, <br>stale wygląda jak dziewczynka, a musi już <br>mieć przeszło dwadzieścia lat, wiecznie uśmiechnięta, <br>nie wie, co dookoła niej się dzieje, stale papierki <br>drze, zawsze
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego