szopę ogrodzoną siatką i wielki, dumny napis - Antoni Walendziak. Mechanika Pojazdowa. Zatrzymali się.<br>&lt;page nr=19&gt;<br>Brama była zamknięta na kłódkę- Piekarski rozejrzał się i zdecydowanym krokiem pomaszerował ścieżką w stronę przylegającego do szopy małego domku. Zapukał najpierw, a potem niecierpliwie załomotał pięścią.<br>Drzwi uchyliły się i w smudze światła ukazała się twarz niemłodej kobiety.<br>- Ja do pana Walendziaka - powiedział Piekarski.<br>- Mąż w łóżku - kobieta przyglądała się dziwnemu strojowi przybysza - chory, ma gorączkę. A w jakiej sprawie?<br>- Osobistej - Piekarski pchnął drzwi -muszę się z nim natychmiast zobaczyć.<br>Kobieta zdeprymowana ustąpiła.<br>W dużym pokoju, naprzeciwko włączonego telewizora, leżał pod pasiastą pierzyną zarośnięty mężczyzna, patrząc podejrzliwie