cośkolwiek równie obojętnego-Atoli ta łaskawaść pana dzierżawcy zdawała się nie czynić na kowalu spodziewanego wrażenia.<br>&lt;page nr=85&gt; Najwyraźniej nie oceniał jej waloru jak należało... Innego może!<br>by ta głaskały po sercu, po ambicie te pańskie dobrotliwe zagadnięcia a napomknienia; Derkacz zwykł był odpowiadać na nie krótko i bez pośpiechu jakimś głosem niepięknym, pomrukliwym i chropawym, zgoła nie zachęcającym do rozmowy. Taki już był zresztą, z rodu małomównych ludzi, i z czasem, wraz ze sławą wszechstronnego majstra, posiadł także opinię dziwacznego, ponurego mruka.<br>Wśród chłopów cieszył się poważaniem i podziwem, choć na ogół mało z kim obcował. Żył jak odludek i ani myślał