kiedykolwiek zobaczy.<br>A dość miałem udręk i bez tego.<br>Nasz Skarga grzmi poprzez wieki, Kordecki w proch się rozsypał, Staszic ma swoje imię wyryte na co trzeciej szkole, a ten krąży, krąży, i ryczy, aż cała nasza karmazynowa komnata wibruje: "Zacznijcie, wargi, nasze chwalić Pannę Świętą... Zacznijcie opowiadać część jej niepojętą..."<br>Spoglądam na Dziadka, który zachowuje kamienny spokój, nie wiem czy to tolerancja rozumnego męża stanu, czy też całkowite désintéressement, ale ja tych pień nie wytrzymuję.<br>&lt;page nr=112&gt; Okrutna pamięć podsuwa mi wspomnienie jutrzni w Tyńcu, hymnów gregoriańskich na męskie przepiękne głosy dwunastu ojców benedyktynów - i robi mi się słabo.<br>Zatykam uszy, ale