z polskiej tradycji, jak później pomyślałem, bo inaczej byłby nie do pojęcia.<br>Mianowicie, gdy mógł pozbyć się przeciwnika na wieki wieków amen, niewyobrażalnym gestem - zważywszy, co się za tym kryło - położył mu dłoń na ramieniu i rzekł z łagodnością, która jego męstwu prawdziwy przynosiła zaszczyt, choć dla mnie stała się niepojęta i do cna osobliwa.<br>&lt;page nr=123&gt; - Szkoda zdrowia, panie Władziu.<br>Damy sobie radę sami.<br>Po czym wziął Dziadka pod rękę, nachylił się i coś mu szepnął na ucho.<br>Choćbym umierał z ciekawości, zrozumiałe, że nie mogłem być dopuszczony do tego rodzaju tajemnic.<br>Może to i lepiej, gdyż mieszanie się do spraw postaci