rzeczy bardzo wielu światłych i postępowych obywateli, przedstawicieli inteligencji humanistycznej również grzeszy chciejstwem w spojrzeniu na polskiego bliźniego. Dla nich lud winien być z natury otwarty i chętny do oświecania się, mieć gotowość do rozumienia i podania pomocnej dłoni wszystkim wykluczonym, zaś jego niechęć do "czarnych i pedałów" to efekt nieporozumienia, które należy rozwiać dydaktyczną przemową. Zaś jeśli rozwiać się nie da, to jest to tylko smutnym piętnem długotrwałej moskiewskiej niewoli. Pryszcze rodzimego faszysty budzą w nich coś w rodzaju wewnętrznego trzepotu będącego mieszaniną zawstydzenia i chęci pomocy - może by go chociaż do kosmetyczki... W tle zaś przewija się stale: "Co