mówiły same za siebie - wyłaniał się z nich groteskowo-odpychający obraz polskiej wersji machismo, festiwal seksualnej eksploatacji i pogardy wobec kobiet. <br><br>Jeżeli serial niósł ze sobą mizoginiczne i seksistowskie treści, to zapewne nieumyślnie, niejako przy okazji. Nie trzeba jednak być feministką, żeby po obejrzeniu tryptyku Niesterowicz zadać sobie pytanie, jak niewinna skądinąd popkulturowa rozrywka kształtuje i zarazem odbija naszą zbiorową świadomość. I o to współczesnym artystom chodzi: jeżeli uda się zasiać wątpliwości, obudzić podejrzliwość i zmysł krytyczny odbiorcy, cel kulturalnej dywersji zostanie osiągnięty. - Reedycja filmów i przetwarzanie produktów kultury popularnej przez artystów bywa formą oporu i obrony przed treściami, które za